Dende o Ministerio sempre se valoraron as negociacións como positivas porque permitían manter a cantidade de diñeiro global e o status quo. No SLG, preocúpanos máis a PAC en si que o resultado das negociacións, e precúpanos moito máis como se reparta o diñeiro entre os perceptores que a cantidade do montante global que vai percibir o estado. Nesta liña parécenos que se está deixando pasar unha oportunidade histórica para convertir a PAC nunha ferramenta real para facer política agraria en positivo e para que as persoas que teñen na agricultura o fundamental da sua actividade sexan os verdadeiros e verdadeiras beneficiadas e as verdadeiras e veredadeiros perceptores.

Tamén nos preocupa que se fale tanto do reparto do diñeiro e que se dea por bó o abandono total das políticas de regulación de mercados, que deixan totalmente desamparadas a práctica totalidade das explotacións, deixándoas en unha clara inferioridade nos mercados para comercializar os seus productos.

Neste sentido parécenos que nas próximas reunións se deberían corrixir as seguintes deficiencias que esta nova PAC ten, ao noso entender:

1. Unha gran deficiencia é que non haxa topes por perceptor, o que vai permitir que un número moi pequeno destes perciban unha grande cantidade de oirzamento.

2. A definición de agricultor activo de xeito que englobe a quen realmente ten na actividade agraria o importande da sua renta é clave, xa que soio que cumpra con esta definición poderá ser perceptor.

3. Agardamos tamén que os pagos acoplados sigan existindo en gandeiría, e co suficiente peso para que as nosas explotacións segan mantendo a actividade e ocupando o seu territorio.

4. Gustaríanos que os pagos a pequenos e pequenas productoras fosen encamiñados a manter a renta, e polo tanto a viabilizar as pequenas explotacións, sen límites por abaixo, e garantindo unha percepción mínima, e non unha ferramenta para botar persoas e explotacións fora do sistema.

5. Agardamos tamén que as zonas con especial dificultade para levar a cabo a actividade agraria sexan obxecto de un trato especial, co fin de que ésta se poida manter no futuro.

En definitiva, e dado que a PAC vai ser moi diferente ao que tiñamos ata agora, parécenos o momento de convertila nunha ferramenta que viabilice as explotacións e que incentive ás persoas a desenvolver a actividade agraria dun xeito sustentable e con futuro; e beneficiando a quen máis o necesita, que non son outras que as pequenas e medianas explotacións que poboan e manteñen o noso rural.

Parécenos que o diñeiro e as normativas de mercados debían, de unha vez por todas, apoiar as explotacións reales e deixar de engordar os movementos especulativos esixtentes no sector. Este é un bó momento, agardamos que así se faga.